مناطق اصلی کاربرد اچ فلزی چیست؟

اچینگ تکنیکی است که مواد را با واکنش شیمیایی یا تأثیر فیزیکی از بین می برد.فناوری اچینگرا می توان به دو دسته تقسیم کرد: اچ کردن مرطوب و اچ کردن خشک. اچینگ معمولاً به عنوان اچینگ فتوشیمیایی گفته می شود ، که به حذف ناحیه محافظی که پس از قرار گرفتن در معرض و توسعه ، و تماس با محلول شیمیایی در حین اچ برای دستیابی به اثر انحلال و خوردگی ، تشکیل یک اثر تشکیل دهنده مقعر یا قالب توخالی است.

این ابتدا برای تهیه صفحات چاپی محدب-فرسوده مانند صفحات مس و صفحات روی استفاده شد. همچنین به طور گسترده ای برای کاهش وزن پانل های ساز ، مارک های معروف و قطعات کاری نازک که پردازش با روش های پردازش سنتی دشوار است ، استفاده می شود. پس از بهبود مستمر و توسعه تجهیزات فرآیند ، می توان از آن برای پردازش محصولات دقیق اچینگ قطعات فیلم نازک الکترونیکی در هواپیمایی ، ماشین آلات و صنایع شیمیایی استفاده کرد. به خصوص در فرآیندهای نیمه هادی ، اچ کردن یک فناوری ضروری است. به عنوان مثال ، صفحه کلید ، متن و نمادهای Moto V3 همه توسط فناوری اچینگ توخالی شکل گرفته اند. نقاشی های اچینگ با استفاده از فناوری اچینگ ساخته شده است.

اچینگ فلزییک روش برش شیمیایی جدید است. این روش خاص برش شیمیایی نقش مهمی در توسعه علوم و فناوری مدرن انسانی داشته است. زمینه های اصلی پردازش اچینگ فلزی عبارتند از: 1. در صنعت هوافضا برش ، برش شیمیایی به روش پردازش استاندارد برای تولید ساختارهای انتگرال در مقیاس بزرگ مانند هواپیما ، وسایل نقلیه فضایی بیرونی ، موشک ها و غیره تبدیل شده است. 2. در صنعت الکترونیک مدرن ، به ویژه در تولید تراشه های مختلف یکپارچه ، برش شیمیایی با سایر روشهای پردازش غیر قابل تعویض است. 3 در زمینه غیرنظامی معمولی ، بیشتر و بیشتر وسایل الکترونیکی ، پانل های ابزار ، پلاک های نام و غیره با استفاده از روش های پردازش خوردگی شیمیایی برای بهبود تزئینات و درجه محصولات آنها و تقویت رقابت آنها در بازار ساخته شده است.